‘anımsıyorum o büyülü anı.. karşımda beliriverdiğin , uçup gidici bir hayal gibi..’ – ALEKSANDR SERGEYEVİÇ PUŞKİN

O’NA..

anımsıyorum o büyülü anı

karşımda beliriverdiğin,

uçup gidici bir hayal gibi,

dehası gibi saf güzelliğin.

 

bunluklarında ümitsiz hüznün,

telâşın yorucu tasalarında,

çınlardı o tatlı ses uzun uzun,

o güzelim çizgiler görünürdü bana.

 

yıllar geçti. isyancı dalgalarında fırtınaların

dağılıp söndü eski hayaller,

unuttum tatlı sesini senin

ve silindi tanrısal çizgiler.

 

ıssızlıkta, karanlığında tutsaklığın

sessizce uzayıp gidiyordu günlerim

tanrısız, esinsiz, gözyaşsız,

yaşamsız ve sevgisizdim.

 

ve bir an geldi, uyandı ruhum:

ve işte sen yeniden belirdin,

bir hayal gibi, uçup giden,

dehası gibi saf güzelliğin.

 

ve yürek çarpıyor bir esrimeyle,

ve yeniden canlanıyorlar onda

tanrısallık da, esin de,

yaşam da, gözyaşı da, aşk da..

ALEKSANDR SERGEYEVIÇ PUŞKİN

Çeviren : ATAOL BEHRAMOĞLU

 

SEVİYORDUM SİZİ.. 

seviyordum sizi ve bu aşk belki

içimde sönmedi bütünüyle.

fakat üzmesin sizi artık bu sevgi

istemem üzülmenizi hiçbir şeyle..

  

sessizce, umutsuzca seviyordum sizi.

bazen çekingenlik, bazen kıskançlıkla üzgün.

bu öyle içten, öyle candan bir sevgiydi ki

dilerim bir başkasınca da böyle sevilin..

ALEKSANDR SERGEYEVIÇ PUŞKİN

Çeviren : ATAOL BEHRAMOĞLU

Comments are closed.